Een pelgrimage of bedevaart kon vroeger ook een soort alternatieve taakstraf zijn. De dader/ zondaar werd weggestuurd uit de gemeenschap om zijn zonden te overdenken, penitentie te doen. De huidige werkstraffen hebben natuurlijk ook wel een beetje dit karakter, zij het zonder een spiritueel of religieus motief. Ga maar eens papier prikken of knotwilgen knotten. Terwijl je daar mee bezig bent, heb je ook tijd om na te denken over wat er allemaal fout ging.
Tegenwoordig kom je de term ‘zonde’ eigenlijk niet meer tegen. Op zich is dat een mooi soort bevrijding en bovendien lijken de meeste ’zonden’ wel uit de taboesfeer te zijn gehaald, althans in het Westen. Allemaal verworvenheden natuurlijk. Het begrip ‘zonde’ associëren we met de christelijke leer. Voor veel protestanten een harde realiteit. Voor katholieken boden de biecht en de aflaat praktische exit-strategieën. Toch komt het idee van menselijke fouten niet alleen uit de christelijke leer. Aristoteles schreef ook al over een deugdelijk leven en het streven naar in zijn ogen ‘het juiste midden’. Zijn Ethica Nichomachea (tegenwoordig ook in het Nederlands te lezen) benoemt mooie voorbeelden over dit ‘juiste midden’.
Waarom zouden we een stevige wandeling niet eens voor enige reflectie benutten?
Ik wil niet in een theologische verhandeling over diverse soorten zonden treden. Mij gaat het er om dat iedereen zich realiseert dat sommige zaken beter kunnen. Waarom zouden we een stevige wandeling niet eens voor enige reflectie benutten? Ik merk dat ik me aan de start van een wandeling moet concentreren op ritme en ademhaling om daarna in een soort tred te komen. En juist die rustige, gelijkmatige gang, leent zich goed voor allerlei overpeinzingen.
Misschien kun je tijdens een wandeling rond Kerst en Oud en Nieuw een kleine pelgrimstocht aangaan. In hoeverre staan jouw ijdelheden je in de weg in 2023? Kun je de telefoon niet iets vaker laten liggen of iets minder posten hoe geweldig het wel niet met je is (of met de kinderen, kleinkinderen of de hond)? Niet voor iedereen zijn dit soort thema’s leuk leesmateriaal. Of misschien eens iets posten als het wat minder goed gaat? Of regels afspreken over telefoongebruik? Ik vind het vaak sneu als ik peuters in kinderwagens zie zitten zonder dat ouders tegen hen praten omdat ze zo druk met hun eigen telefoon zijn. Je zonden overdenken, dat kan ook in een modern jasje, bij een hedendaagse wandeling.
In wezen is de mens door de eeuwen heen niet zo veranderd, gebreken zijn van alle tijden. Gelukkig maar.
