Pelgrimeren in de polder

‘Lopen, wandelen, pelgrimeren, een ommetje of rondje lopen is zoals een kok die in de ochtend naar de kruidentuin gaat om er verse kruiden te halen voor de maaltijd van de dag. Het is ingrediënten verzamelen voor verhalen. Verhalen om van te leven.’

Deze essentie van het pelgrimeren wordt beschreven in een brief van Marinus van den Bergh aan auteur Wim Huijser. Pelgrimeren in de polder, over mentale paden dicht bij huis bevat niet alleen een veelheid aan invalshoeken over pelgrimeren in Nederland, maar ook vijftien brieven die Marinus en Wim in een korte periode aan elkaar schreven. Met Marinus schreef Wim eerder het boek Levenspaden.

Het boek geeft mooi overzicht van alle vormen die pelgrimeren volgens de schrijver kan hebben. Het biedt een soort van classificatie van pelgrimstochten in ontmoetingen en interviews met grondleggers van paden en houders van gedachtegoed. Het neemt de lezer mee langs de beleving die een pelgrimstocht kan hebben en pakt daar de werkelijke tocht bij. Het gaat in op wat deze tochten in zich hebben, zonder uitputtend te zijn met informatie. Het gaat tenslotte om de beleving, niet om de exacte route en hoe je die moet afleggen.

De briefwisseling tussen Marinus en Wim geeft een beeld van – een deel van – de tijd waarin het boek geschreven is, coronatijd. Zoals Wim Huijser zelf zegt: ‘De uitbraak van het coronavirus in het vroege voorjaar van 2020 maakte het schrijven van dit boek voor mij nog urgenter.’ Het bijzondere is overigens dat de auteur al eerder zag dat ook dicht bij huis mentale paden te bewandelen zijn. Zou het boek minder aansprekend zijn als er geen coronacrisis was geweest? Als niet iedereen gebonden was aan paden dicht bij huis? Vast wel. Want er zijn toch verrassend veel mensen die er pas na het sluiten van de grenzen achter zijn gekomen dat ons eigen land ook veel moois te bieden heeft.

Het boek is ook zonder de coronacrisis urgent, want het mag best wat bekender worden dat pelgrimeren in eigen land ook prima kan en vooral ook dat pelgrimeren in kleine dingen kan zitten. In dingen van alledag. Zonder pretentieus te zijn, maar met de voeten in de klei (of polder zo je wilt). Pelgrimeren is ‘gewoon’ en kan ook gewoon dicht bij huis.

Dat is de kracht van dit boek; pelgrimeren zit in ieder van ons, als je het maar ziet. Met het lezen van dit boek wandel je mee over ’s lands pelgrimspaden. Eigenlijk is het jammer dat de coronatijd voorbij is en dat veel mensen avonturen in eigen land toch een beetje zien als surrogaat. Misschien dat dit boek laat zien dat pelgrimeren in eigen land mooi is in zichzelf.

pelgrimeren in de polder

Wim Huijser
Pelgrimeren in de polder, over mentale paden dicht bij huis
Noordboek
2021
224 pagina’s
€ 19,90
ISBN 9789056157494

Scroll naar boven